De verziltingsindicator evalueert de toestand en de trend van het zoutgehalte in een waterloop op specifieke locatie. Maar wat met alle plekken tussenin waar geen sensoren hangen? Ook voor die tussenliggende zones kunnen we ook de verziltingsgraad en -trend beoordelen. Dat kan dankzij algoritmes en modellen die we voeden met hoogfrequente metingen langs een rivier. Die interpoleren we in tijd en ruimte om dynamieken en patronen in waterkwaliteit inzichtelijk te maken.

Hoe werkt het?

De tijdsreeksen van puntmetingen worden verwerkt tot een dynamische kaart die toont hoe hogere en lagere concentraties in de tijd doorheen het riviersysteem bewegen. Dat verduidelijkt hoe het watersysteem functioneert, en kan helpen om oorzaken van veranderingen in waterkwaliteit te identificeren en dan gerichte maatregelen te nemen.

Die interpolatiemethode is binnen Internet of Water Flanders ontwikkeld en toegepast op de IJzer met de data van het sensornetwerk. Geleidbaarheidsmetingen van sensoren op 10 locaties in de IJzer tussen de Franse grens (Roesbrugge) en de monding in Nieuwpoort dienden als input. Daarnaast zijn ook metingen op de Martjesvaart en het Kanaal Ieper-IJzer nabij de monding meegenomen in de berekeningen om de invloed van die zijdelingse instroom in kaart te brengen.

Het resultaat is een dynamische interpolatiekaart die laat zien hoe het zoutgehalte doorheen de IJzer varieert in tijd en ruimte. De tool wordt in het najaar van 2023 publiek beschikbaar.